Aşk erinin gönlü dolu,
Pâdişahtan nevâledir.
Aşksız adem nic’anlasın,
Çün şeriat havâledir.
Aşkdurur âşıkın canı,
Aşka fidî hân ü mânı.
Aşk erinin armağanı,
Aşksız kişiye belâdır.
Kimi avrat oğlan sever,
Kimi mülk hanuman sever,
Kim sermaye dükkan sever,
Bu dünya halden haledir.
Âşık dünyayı ne eder,
Akıbet bir gün terkeder.
Aşk eteğin tutmuş gider,
Her kim gelirse salâdır
Ezelîden o pâdişah,
Elime sundu bir kadeh
İçeliden kılarım ah,
Bilmezem ne piyâledir.
Ey miskin Yunus nişânın,
Aşktan esridi bu canın.
Dergâhında her dem onun,
Vâlih u hayran kaladur.
Yunus Emre
