Bî-mekânım bu cihanda,
Menzil-ü durağım orda.
Sultanım ki taht-u tacım,
Hulle vü Burağ'ın orda.
Eyyub'um, bu sabrı buldum,
Circis'im ki bin kez öldüm.
Ben bu mülke tenha geldim,
Dükeli yarağım orda.
Bülbülüm, uş öte geldim,
Dilde menşûr tuta geldim.
Burda miskin sata geldim,
Geyiğim, otlağım orda.
Kim ne bile ne kuşum ben?
Şol ay yüze tutaşım ben.
Ezelîden sarhoşum ben,
İçmişim, ayağım orda.
Deliyim, pendi tutmazam,
Değme yere de gitmezem.
İşbu sözü işitmezem,
Velâkin kulağım orda.
Sır sözü aşkâre denmez,
Orda su oda göyünmez.
Dün-ü gün yanar söyünmez,
Bu benim çerağım orda.
Ben bu mülke kıldım cevlân,
Yedi kere vurdum seyrân.
Muhammed nurunu gördüm,
Benim de mekânım orda.
Mansur'um, uş dâra geldim,
Yusuf'um, pazara geldim.
Arslanım, şikâra geldim,
Velâkin yatağım orda.
Yunus çün bu fikre daldı,
Cihanı ardına saldı.
Vallahi hoş lezzet aldı,
Dolmuştur damağım orda.
Yunus Emre
