Bir imâret göster bana, kim sonu vîrân olmaya,
Kazan şol malı kim senden dökülüp giri kalmaya.
Dökülüp kalısar malın, ayrıklar ala helâlin,
Senden geri kalan malın sana assısı olmaya.
O malın ki Halil'indir, hayırlara yelter seni,
O malın ki ol Kârun'undur, ıssı hiç râhat olmaya.
İsrâfil sûrını vura, dağlar tepeler sürüle,
Bir karınca cevabını bin Süleyman veremeye.
Bu dünya hep ıssız kala, altını malı döküle,
Sebil olubanı yata, hergiz ıssı bulunmaya.
Hey Yunus Emre, ölünce var yürü doğru yolunca,
Dünyasını terk edenler yarın hasrette olmaya.
Yunus Emre
