Bu dünyaya gelen kişi, ahir yine gitmek gerek,
Misafirdir vatanına, bir gün sefer etmek gerek.
Vade kıldık o dost ile biz bu cihana gelmeden,
Pes ne kadar eğleniriz, o vademiz yetse gerek.
Biz de varırız o ile, kaçan ki vademiz gele,
Kişi varacağı yere gönlünü berkitse gerek.
Gönül nice berkitmeye dost iline giden yola,
Âşık kişiler canını bu yola harc etse gerek.
Can niye ulaşır ise, akıl da ona harc olur,
Gönül neyi sever ise, dil onu şerh etse gerek.
Acep midir âşık acep, maşukunu zikrederse,
Aşk başından aşıcağız gönlünü zâr etse gerek.
Yunus şimdi sever isen, ondan haber vergil bize,
Âşıkın odur nişanı, maşukun ayıtsa gerek.
Yunus Emre
