Bu ne gülecek yerdir,
Ağlasana key katı.
Düştün dünya zevkıne,
Unuttun kıyâmeti.
Malı mülkü koyuban,
Kanda gidersin miskin.
Anca yatasın sinde,
Görünce kıyâmeti.
İki ferişteh ine,
Gele karşına dura.
Günahlarını yaza,
Sala boynuna biti.
Günahların tartalar,
Andan sırat’ilteler.
Zebânîler tutalar,
Figânlar ola katı.
Ata oğuldan beze,
Bakmaya ana kıza.
Şol gün geliser başa,
Unutma arasâtı.
Miskin Yunus sen dahi,
Gerçeklerden olagör.
Erenler pîş edinmiş,
Sabr ile kanaati.
Yunus Emre
