Canım erenler yolu inceden inceyimiş,
Süleymân’a yol kesen şol bir karıncayımış.
Gönlüm der ki varayım, sana geri geleyim,
Gönlüm uyduğu bana dostu buluncayımış.
Götürmedi kimsene kimsenenin gücünü,
Güç götürürüm diyen eli erinceyimiş.
Âşıkın gözü yaşı gece gündüz hep akar,
Âşık kan ağladığı maşûk soruncayımış.
Demişler idi bana âşık âvâre olur,
Geldi başına gördüm o söz yerinceyimiş.
Dört kitabın manasın okudum hâsıl ettim,
Aşka gelince gördüm bir uzun heceyimiş.
Ben dervişim diyenler, harâmı yemeyenler,
Harâmın yenmediği ele girinceyimiş.
Derler ki filan öldü, mülkiyle malı kaldı,
O malın irkildiği ıssı ölünceyimiş.
İki kişi söyleşir Yunus’u görsem diye,
Biri der ki; ben gördüm, bir âşık kocayımış.
Yunus Emre
