Ey bana iyi diyen,
Adımı sofu koyan.
Acep sofu mu olur,
Hırka ile taç giyen.
Başıma taç giyindim,
Halka sofu göründüm.
Dışıma hırka giydim,
İçim bir kuru kovan.
Bu dilim zikir söyler,
Gönlüm fesad fikr eyler.
Hiç böyle mi zikr eyler,
Hakkı aşk ile seven.
Gözüm yolun gözetmez,
Kulük işidir tutmaz.
Dilim yerinde yatmaz,
Davalar kılar yalan.
Yunus gümansız bilir,
Yalancı yolda kalır.
Bir gün maksudun bulur,
Gerçeklik ile yalan.
Yunus Emre
