Ger razımı söyler isem, kimse dilim bilmez benim,
Eğer sabır eyler isem, gönlüm karar kılmaz benim.
Ey uslular, ey uslular, siz ayıdın, ben n'ideyim?
O dost yüzün göreliden, aklım başa gelmez benim.
Bunun gibi tertip ile, benim işim varmaz başa,
Elimden iş kaldıysa, canımdan iş kalmaz benim.
Ne deliyim, ne usluyum, neye benzer benim işim?
Aşk denizine gark olup, gönlüm canım doymaz benim.
Muhabbetin odu benim yüreğime düştü yanar.
Denize gark olur isem, söynüp hata kılmaz benim.
Yıl on iki ay bu aşk gülü od içinde bitip durur,
Yandığımca artar kokum, devrim geçip solmaz benim.
Cümle Hakk'ı yol vardılar, sabr ile Hakk'a erdiler,
Aşkın aslı oddan durur, sabrım ile olmaz benim.
Nice dedim bu gönlüme var sabır eyle, dek otur,
Şu dem dahi bedter olur, öğüdümü almaz benim.
Bu Yunus'un çün sureti, ölüp toprak olur ise,
Batınımdan aşk sevgisi bilin ki hiç gitmez benim.
Yunus Emre
