Ey beni ayıplayan, gel beni aşktan kurtar,
Elinden gelmez ise söyleme fâsid haber.
Hiç kimesne kendinden hâlden hâle gelmedi,
Cümlemizin hâlini maşuk eder mukarrer.
Âşıkların her hâli maşuk katında biter,
Sözün var ona söyle benim arada nem var.
Her kim aşk kadehinden içti ise bir cura,
Ona ne yad, ne biliş, ona n’esrik, ne humar.
Dost yüzünden nikabı her kim giderdi ise,
Hicab kalmadı ona artık ne hayr ü ne şer.
Şeriat edebinden korkarım söylemeğe,
Yok ise eydeyidim daha ayrıksı haber.
Dost kılıçından Yunus ölürse gam değil,
Dost göğünden uyanan, maşuk burcundan doğar.
Yunus Emre
