Ey çok kitaplar okuyan,
Sen ki tutarsın bana dak,
Ne bilesin sırrı ayan,
Gel aşktan oku bir sabak,
Ger sen seni bildin ise,
Sûret terkin vurdun ise.
Sıfat nedir bildin ise,
Ne ki edersen bana hak.
Bilmeyesin bed-nâm u nâm,
Bir ola sana has u âm.
Bildim ise ilmi tamam,
Gel aşkdan oku bir sabak.
Okumagıl ilmin yüzün,
İlme amel gerek güzin.
Aç gönülden bâtın gözün,
Âşık mâşuk hâline bak.
Bakgıl âşık ne iştedir?
Mâşuka o cünbüştedir.
İkisi bir teşviştedir,
İki sanıp bakma ırak.
İkilikten geçemedin,
Hâli hâlden seçemedin.
Dosttan yana uçamadın,
Fakılık oldu sana fak.
Cübbe ve hırka tâc ve taht,
Verse gerektir aşka bac.
Dört yüz mürit ve elli hac,
Terkeyledi Abdülrezzak.
Onun gibi din ulusu,
Hac öptü, çaldı nâkûsu.
Sen dahi bırak nâmusu,
Gel beri putun oda yak.
Âşık mâşuk birdir bile,
Aşktan gelir her söz dile
Bîçâre YÛNUS ne bile,
Ne kara okudu, ne ak.
Yunus Emre
