Hani bana sabr-u karar, senin sözünü dinleyem?
Hani bana akl-u bili, duyubanı seni sevem?

Hani bana havsala ki halimi bilmeyeler,
Hani bana zor-u kuvvet ki senin aşkına doyam.

Canım seni seveliden benim halim hale döner,
Hani bana usul-i din, ilmin edebin bekleyem.

İzzet-ü erkan eyi ad, aşk yoluna noksan durur,
Ben n'iderim iyi adı, çün terbiyet aşktan yerem.

Gerçek sana aşık isem, arlanmaklık n'emdir benim?
Şükrane canımı verem, ger melamet donun giyem.

Zühd-ü taat usul-i din aşk haddinden taşra durur,
Nisbet değildürür bana secde vü rükut'u kıyam.

Dost sureti gözgüdürür, bakan kendi yüzün görür,
Gelsin o kendüsüz gelen, ben razımı ona derem.

Can gözüyle bakar görür Yunus gözüyle gördüğün,
Yoksa yaban gözü ile kimesneye ne söyleyem?

Yunus Emre