Hak bir gönül verdi bana,
Ha demeden hayran olur.
Bir dem gelir şâdân olur,
Bir dem gelir giryan olur.
Bir dem sanasın kış gibi,
Şu zemheri olmuş gibi.
Bir dem beşaretten doğar,
Hoş bağ ile bostan olur.
Bir dem gelir söyleyemez,
Bir sözü şerheyleyemez.
Bir dem dilinden dür döker,
Dertlilere derman olur.
Bir dem çıkar arş üzere,
Bir dem iner tahtes-serâ.
Bir dem sanasın katredir,
Bir dem taşar ummân olur.
Bir dem cehâlette kalır,
Hiç nesneyi bilmez olur.
Bir dem dalar hikmetlere,
Câlînus u Lokmân olur.
Bir dem dev olur ya peri,
Viraneler olur yeri.
Bir dem uçar Belkıs ile,
Sultan-ı ins u can olur.
Bir dem varır mescitlere,
Yüz sürer orda yerlere.
Bir dem varır deyre girer,
İncil okur ruhban olur.
Bir dem gelir İsa gibi,
Ölmüşleri diri kılar.
Bir dem girer kibr evine,
Firavun'la Haman olur.
Bir dem döner Cebrail'e,
Rahmet saçar her mahile.
Bir dem gelir gümrah olur,
Miskin Yunus hayran olur.
Yunus Emre
