Gökte peygamber ile Miracı kılan benem,
Ashab-ı Suffa ile yalıncak olan benem.
Sabr ile kanaati hoş veriptir anlara,
Kirk kisi bir gömleğe kanaat kılan benem.
O Kırklar'dan birine çaldım idi neşteri,
Kırkından kan akıtıp ibret gösteren benem.
Ömer-i Hattab ile hem adl-ü dad işledim,
Oğul ile fısk eyleyip hadde basılan benem.
Abdürrezak o derviş, yoldaş edindi beni,
Hallac-ı Mansur ile dâra asılan benem.
İbrahim Edhem baktı, tacı tahtı bıraktı,
Hak yoluna uyaktı, o sırrı duyan benem.
Musa Peygamber ile bin bir kelime kıldım,
İsa Peygamber ile göklere çıkan benem.
Adimı Yunus taktım, sırrım âleme caktım,
Bundan ileri dahi dilde söylenen benem.
Yunus Emre
