Ger uluya vardın ise, sûret nakşı nendir senin?
Manaya yol buldun ise, işbu dünyâ nendir senin?
Sen dünyânın terkin urgıl, gelip aşk oduna girgil,
İlerki menzile ergil, geri kalmak nendir senin?
Bu vücûdun sermâyesi od u su vu toprak değil,
Her biri aslına gider gâfil olmak nendir senin?
Büt-hâne vü şarap-hâne mescid oldu gerçek cana,
Bir pulun varmaz ziyana, yalancılık nendir senin?
Çünkü ahrete kavisin, ko bu yalancı davîsin,
Mal ü hazîne sevisin, âşık isen nendir senin?
Benimdir diye derersin, Hak’tan davî mi edersin?
Padişah suçuna bakmaz, gümrâh olmak nendir senin?
Dün ü gün kaygılar yersin, nidelim yoksulum dersin,
Ol cömerttir rızkın verir, kaygı yemek nendir senin?
Yegil yedirgil bîçâre, eksilirse Tanrı vere,
Bir gün tenin yere gire, geri kalan nendir senin?
Yunus o aşk badyasından, sen igen esrik olmuşsun,
Bî hod iken erdin Hakk’a, ayık olman nendir senin?
Yunus Emre
