Kerem et, bir beri bak, nikabı yüzden bırak,
Ayın on dördü müsün? Balkırır yüz ve yanak.
Şu ağzından keleci yüz bin şükrane ile,
Destur gelsin taşraya söylesin dil ve dudak.
Otuz iki inciyi mercana düzmüş gibi,
Kıymeti dürden olmuş, yaraşır inciden ak.
Sıfatın arılığı bulgur ve nohut gibi,
İki kaşın yay, alnın genç aya verir sabak.
Gören pervane olur, nice oda düşmesin,
Gözlerinin bakışı can alır iki çırak.
Aşkın zemzemesinden âşık boynu zincirli,
Azatlık istemezler şöyle kaldılar tutsak.
Hangi bir nesneni ki, dil nice şerh eylesin?
İlâhî sen beklegil yavuz gözlerden ırak.
Boynun vavuk boynundan, hiç fark eyleyemedim,
Gümana veren beni küpeli iki kulak.
Yunus Hak tecellisin senin yüzünde gördü,
Çare yok ayrılmaya, çün sende göründü Hak.
Yunus Emre
