Kimin ne zerresi vardır sana kılınç yürütmeye,
Cümle âlem elindedir, kim ne bilir el katmaya.
Veren alan sen olucak, kim cünbüş eyleye bile,
Her kandasa kudret senin pîr-ü yiğit oynatmaya.
Cümle hazneler senindir, kime dilersen veresin,
Kimin ne zehresi vardır, destursuz adım atmaya.
İki cihanın varlığın kudret eli tutup durur,
Yol yokturur kimseye sensiz bir adım atmaya.
Cümle âlemin üstüne hayrı şerri saçan sensin,
Hışm u rahmet havâledir kendi aslına katmaya.
Tevfik inâyet olmasa kim sebep eyleyebile,
Her kandasa kudret senin her işe el uzatmaya.
İblis ü Âdem kim olur burda fodulluk eyleye,
Yerli yerine sen kodun, kul geldi kulluk kılmaya.
Ey yârenler, siz bu sözü dinlen gönül kulağıla,
Can dudağı hâlis gerek aşk şarabını tatmaya.
Bu dirliği duyan canın hiç fikri bunda değildir,
Yunus dilin yumuşdurur bu tevhidi ayıtmaya.
Yunus Emre
