Menzil’ırak bu yolun, bu yola kim varası?
Müşkili çok bu yolun, bunu kim başarası?
Bu yola yarak gerek, çok eksiz kezek gerek,
Koy demir yürek gerek, bu sarp yola varası.
İnce sırat köprüsü sıfat imiş bu yolda,
Dosta giden kişinin doğruluktur çâresi.
Kimde kim doğruluk var, Hak Çalap onu sever,
İki cihana yarar o erin sermayesi.
Doğruluk mancınığı istiğfar taşı ise,
Doğru vardı atıldı, yıkıldı nefs kal’ası.
İman aldaguçları bilin çoktur bu yolda,
Nefsine uyanların gitmez yüzü karası.
Yüzbin riyâ çerisi bilin vardır bu yolda,
Nefs öldürmüş er gerek ol çeriyi kırası.
Yunus şimdi salâdır, gel gidelim yokluğa,
Gözler lâyık ise dost dîdârın göresi.
Yunus Emre
