Müşkülü halleylemek değmenin işi değil,
Bir kişiye ver gönül, bu yola naşı değil.
Evliyanın gönlünden kesme Şey'en Lillâh'ı,
Sana himmet o eyler, göz ile kaşı değil.
Er o dur ki menzilin her dem göstere dura,
Değme arif bu düşü yoramaz, işi değil.
Hak tecelli kılmaya, can aslını bulmaya,
Gönülden sür sivâyı, nazarı dışı değil.
Bu kelâmın mânâsı evliyanın hanıdır,
Yedirmegil cahile ki zira aşı değil.
Yunus bir doğan idi, kondu Taptuk koluna,
Avın şikara geldi, bu yuva kuşu değil.
Yunus Emre
